පෙම් හසුන

සිව් වසරකට පෙර 

අකුරු ඇමිණූ

පොත් පිටු අතර

නුඹේ මුතු කැට අකුරින්

වදන් කල ආදරය

දැනෙනවා අදටත්

අකුරු අතරින් එන

නුඹේ සුවඳින්

නුඹට අමතක සෙනේහයේ

ලියූ කවි පද සියක් දහසක්

නුබේ වදනින් ඇසෙනවා මට

සිහිනයෙන් මෙන් කොඳුල හඩකින්

අතීතයේ එක ලස්සන දවසක

ආදරෙයි මන් කියූ දෙනෙත් නුඹ

සරසවිය බිම නෙත ගැටුනු අද දින

වෙනත බැලුවේ ඇයිද හිමියනි

මටද අකුරු කල

නුඹේ මහ මෙරක් ආදරේ

ඇයටත් පෙම් පතක 

ලියවෙන වග දැන දැනම

විඳිනවා මම 

මතක සුවද නුඹේ

ආදරය නම්  වෙන්වීමමැයි සිතා